OVER MIJ 

​

Columns en ingezonden brieven stuur ik maar al te graag in. Vroeger waren wij geabonneerd op de NRC en, echt waar, ik heb een doos vol geplaatste stukjes. Was ik best een beetje trots op. Helaas, bij de Volkskrant waar ik sinds ik alleen ben elke dag de digitale versie van lees, heeft minder affiniteit met mij. Het gekke is dat ik ze toch blijf schrijven, ondanks dat ik weet dat ze geweigerd gaan worden. Het is een soort drang om te reageren op wat me beweegt, me opvalt of treft.
Toen kwam mijn oudste dochter op het idee van een blog! En ziedaar, de lieverd heeft het allemaal voor me geregeld. Ik vond een foto en verzon een titel. We plaatsten een recente frustratie en nu moest ik ook ‘over mij’ invullen. In de loop van de tijd zal er wel meer duidelijk over mezelf worden en ik probeer ook af en toe wat verhelderende amateurfoto’s (vroeger zeiden we kiekjes) toe te voegen.

En nu hoop ik maar dat er wel mensen zijn, vrienden, familie, belangstellenden, die af en toe met mij mee willen leven en eventueel behoefte voelen om te reageren.
Een recente, persoonlijke ervaring: ik ben overgrootmoeder geworden!
Januari 2025