Tweede Kamer op 2 april 2025

Het kent voordelen als je niet meer elke morgen naar je werk moet. Zo heb ik in de loop der tijd al aardig kennis kunnen maken met Tweede Kamerleden. De debatten geven soms een aardig inkijkje in de personen die daar namens ons de regering in de gaten houden. Dat je daar niet altijd vrolijk van wordt, gold wel heel erg voor gisteren. De hele dag werd besteed aan minister Faber. Haar weigering om vrijwilligers een lintje te geven (het besluit te ondertekenen) die voor het CAO werkten door bijv. taallessen te geven aan statushouders was bespottelijk als het niet heel Den Haag aan het werk hield. Een meer onbekwame amateur in de regering zijn we nog zelden tegen gekomen, maar ze is de pion van Wilders die haar inzet en gebruikt voor zijn eigen belang. Zo blijft het onderwerp asiel in beeld.

Zo jammer dat sommigen van de oppositie zich in hun grote gefrustreerdheid toch lieten verleiden hun taalgebruik niet helemaal in bedwang te houden. Een groot compliment voor Bicker van de Christen Unie, die scherp kan zijn zonder één scheldwoord of denigrerende term te gebruiken, terwijl ze goed liet zijn dat ze kwaad was. En onze premier die op het laatst nog opgetrommeld moest worden? Wilders zal wel vinden dat hij de ruggengraat van een banaan heeft, om een quote van hemzelf te gebruiken.

 Ik ben boos op de voorzitter die Wilders zijn gang liet gaan in een betoog over de portemonnee van de arme mensen, waarmee hij volledig afweek van het onderwerp. Ook wees hij Faber niet terecht als ze eindeloos eenzelfde riedel bleef herhalen en overduidelijk onzin verkocht.

Natuurlijk kun je het een afgang noemen dat de VVD en het NSC de zeer terechte motie van wantrouwen niet ondersteunden. Een heel moeilijke afweging lijkt mij, vooral voor een partij die bestuurlijke rechtschapenheid zo fier trachtte uit te dragen. Ze schijnen nog maar twee zetels over te houden en ja, dan weet je het wel.